Bestanden
De palingstand is langdurig slecht door visserijdruk op paling en glasaal en belemmeringen in de trekroute. Voor glasaal zijn speciale intrekvoorzieningen nodig bij gemalen en daarin wordt veel geïnvesteerd. Voor uitrek van geslachtsrijpe paling is geen technische oplossing. Veel schieraal sterft in de gemalen. Tot nu toe is een vijzelpomp de beste oplossing voor uittrekkende vis, maar als de pomp hard draait kan ook hierin veel vis beschadigen.
Paling staat als bedreigd op de rode lijst. Sinds 2003 wordt jaarlijks per land gerapporteerd over de aalvisserij en aalstand. De gegevens worden door ICES gebruikt voor bestandsoverzichten en advisering. In 2007 hebben de Europese Unie en de Verenigde Naties onafhankelijk van elkaar besloten om beschermingsmaatregelen voor de Europese paling te nemen. Van 2008 tot 2013 moet 35 tot 60 % van de in Zuid-Europa gevangen glasaal weer worden uitgezet in Europese wateren. Ook dringt de Europese Unie aan om barrières op de migratieroutes van de paling zo veel mogelijk te verwijderen of op te heffen. De glasaal mag vanaf 2009 niet meer zonder vergunning buiten haar natuurlijke leefgebied worden geëxporteerd. EU lidstaten zijn verplicht een nationaal aalbeheerplan te maken en uit te voeren, met als doel de sterfte door visserij en gemalen te verminderen, zodat ten minste 40% van de biomassa van schieraal kan ontsnappen naar zee. De beheersplannen worden opgesteld met het oog op het bereiken van die doelstelling op lange termijn. Gelet op de lange generatieduur van de aal moet onder lange termijn een termijn van 80 tot 200 jaar worden verstaan.
Begin 2010 hebben binnendijkse palingvissers en kwekers de Stichting Dupan en het Duurzaam Paling Fonds opgericht. Dupan wil door middel van uitzet van glasaal, onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek en uitzet van trekkende schieraal de aalpopulatie op aanvaardbaar niveau houden.
Evaluatie van het aalbeheerplan laat zien dat de maatregelen hebben geleid tot een substantiële teruggang in sterfte door menselijk handelen. Deze reductie is voornamelijk het gevolg van beperkingen van de visserij (recreatief en beroep).
Er zijn geen goede gegevens beschikbaar om een betrouwbare schatting te maken van de palingstand in de Nederlandse stroomgebieden. Na veel discussie over de berekeningmethoden is door ICES voor Nederland een jaarlijks uittrek van ca 5200 ton (40% van het totaal bestand) vastgesteld; wat veel hoger is dan de berekende/geschatte maximale uittrek van schieraal onder ideale omstandigheden (geen sterfte door visserij en civiele kunstwerken): 1400 a 1500 ton.