Geïntegreerd
Zeebaars is een belangrijke bouwsteen voor kustvisserij met kleine schepen en passieve vistuigen, mits het bestand groot genoeg is. Selectieve visserij op grote zeebaars, vissen die zich al meerdere keren hebben kunnen voortplanten, heeft de voorkeur.
Lijnenvisserij is selectief. Voor de zegen en staandwant gaan we uit van een maaswijdte van tenminste 110 mm. Eventuele bijvangst bestaat uit verhandelbare soorten. Toevallige bijvangst van harder zal sterk afnemen lang voordat het lokale bestand een te laag niveau bereikt. Dit is anders dan bij het gericht vissen op harder, waarbij doelbewust de scholen worden opgespoord.
Op de Waddenzee komt het visseizoen na het paaiseizoen op gang, van eind mei tot oktober.
Waarnemingen door vissers van jonge zeebaars zijn een goede indicatie voor de sterkte van de jaarklasse. Het is van belang te onderzoeken of deze informatie kan helpen bij het tijdig inschatten van een verantwoorde visserij inspanning.
De relatie tussen vangsten op zee en de vangsten en bestanden op het Wad zou beter in kaart gebracht moeten worden.
Geïntegreerde vissers registreren vangstgegevens in relatie tot inspanning (hoeveelheid netten/haken en visdagen) en ook trends tav het formaat van de gevangen vissen. Bij afnemende trends zullen we tijdig de inzet verlagen.
UIT DE VISSERIJPRAKTIJK
In 2015 is een aantal vissers gestopt met staand want visserij op zeebaars, vanwege het lage bestand. Hun rechten zijn bevroren en ze krijgen geen quota, terwijl collagevissers die door vissen, beloont zijn met quota.
In een bedrijfsmodel voor geïntegreerd vissen laat de zeebaarsvisserij zich goed combineren met handmatige schelpdiervisserij of een wintervisserij op spiering (staande netten/fuiken) of kabeljauw (staandwant/lijnen).
In jaren met een gering zeebaarsbestand zouden vissers met een zeewaardige boot in de zomer moeten kunnen uitwijken naar de vangst van tong, makreel of garnaal en de vissers met een kleine waddenboot naar de vangst van paling, harder, of garnaal.